Angela Maas over zeilen met een handicap
Ik zat in het eindexamenjaar van de Mavo toen ik door een val bij het trampolinespringen een incomplete dwarslaesie opliep. Na een half jaar revalideren in een revalidatiecentrum was ik klaar om het gewone leven weer op te pakken. Gelukkig was bij ons thuis iedereen behoorlijk vindingrijk en zéker niet kinderachtig. 

Fietsen op een gewone fiets kon ik niet meer dus vroeg ik een handbike aan zodat ik gewoon met vriendinnen mee naar school kon fietsen. Voor het sporten moest er een sportrolstoel komen en bij het zeilen draaiden mijn broer en ik de rollen om; hij werd fokkenmaat en hing in de trapeze, ik bediende voortaan het roer en grootzeil. Zo vonden we voor alles wel een oplossing waardoor ik nauwelijks verschilde van valide leeftijdgenootjes. Vanaf mijn zestiende begon ik met rolstoeltennis waarvoor ik over de hele wereld reisde. Uiteindelijk klom ik in het enkelspel naar de 4^e plaats en in het dubbelspel met Esther Vergeer zelfs een 3^e plaats op de wereldranglijst.

Niet stilzitten
Maar toen... in 2005 kreeg ik last van complicaties. Ondraaglijke pijn en spierspasmes waren het begin van een reeks operaties. Tot twee keer toe kroop ik door het oog van de naald en inmiddels was mijn dwarslaesie compleet. Uiteindelijk bleek dat een cyste ter grootte van een tennisbal bij mijn ruggemerg én een vaatprobleem, de oorzaak waren van alle ellende. Mijn handfunctie verminderde en ik kon (en kan nog steeds) niet goed en lang zitten. In tegenstelling tot een paar jaar geleden, ben ik afhankelijk van ADL-assistentie waardoor dingen als op vakantie gaan, net wat meer organisatie vragen dan voorheen. Aangezien ik niet een type ben om stil te zitten, ging ik op zoek naar mogelijkheden en kwam ik terecht bij SailWise.

“Dankzij SailWise kan ik weer zeilen”
Het vergde even wat kunst-en-vliegwerk om uit te vogelen hoe ik met mijn beperkingen toch in een boot kon zitten. Inmiddels vaar ik dankzij SailWise weer net als vroeger in een open (wedstrijd)bootje. Mijn eerste weekend was er een met windkracht vijf en stoten tot zeven. Met een joystick kon ik zowel het roer bedienen als twee lieren voor het trimmen van de zeilen. Met een lach van oor tot oor spoot ik over de Loosdrechtse Plassen. Het weekend was geweldig en het smaakte naar meer.

Waar ik tijdens mijn eerste zeilvakantie bij SailWise geen idee had wat ik kon verwachten, had ik dit keer een duidelijk doel voor ogen: zeilen in de Paralympische 2.4 klasse. Behalve dat de 2.4 een goede zeiler is, is hij erg klein, onstabiel en heb je weinig uitwijkmogelijkheid voor het zitten. Met wat creativiteit, kussens en zitzakken, kregen we het tot ieders verbazing voor elkaar en zat ik zelfs als gegoten. In plaats van de joystickbesturing, had ik in deze boot letterlijk en figuurlijk alle touwtjes in eigen hand. Een gevoel van vrijheid en overwinning wat met geen pen is te beschrijven…

Grensverleggend + Sportief = SailWise
SailWise is een zeilorganisatie met alle faciliteiten voor mensen met een handicap of chronische ziekte. Dat wil zeggen volledig toegankelijke accommodaties, (aangepaste) boten, indien nodig ADL-assistentie door vrijwilligers, ervaren zeilers die helpen bij en op de boten, aanpassingen zoals een tillift op de steiger maar vooral ontzettend veel creativiteit. Hoewel ik geen voorstander ben van groepsreizen voor mensen met een functiebeperking, had SailWise mij heel snel overtuigd uniek te zijn in haar soort. Als ik een zeilvakantie boek dan kom ik namelijk voor het zeilen en niet voor iets anders. SailWise is daarin heel duidelijk. De uitspraak “dat kan ik niet” komt bij hen dan ook niet voor. Kortom, voor het verleggen van grenzen ben je bij SailWise zéker aan het juiste adres.